Tuin Monforte in Valencia

Een neoklassiek ontwerp vol standbeelden, zwembaden, fonteinen, loopbruggen en rustplaatsen, de tuinen liggen in de oude boomgaard van de baron van Llaurí; gekocht in 1849 door Juan Bautista Romero, de markies van San Juan, die de architect Sebastián Monleón Estellés de opdracht gaf om de tuinen aan te leggen.

De tuinen zijn verdeeld in twee delen: een geometrische tuin in neoklassieke stijl voor het landhuis en een naturalistische, duidelijk romantische wijk. De structuur is nooit echt veranderd, hoewel in 1942 enkele kleine wijzigingen werden aangebracht die zeer goed in overeenstemming waren met het historische ontwerp van de tuinen. Sinds 1970 zijn de tuinen eigendom van de gemeenteraad en hebben ze een oppervlakte van 12.000 vierkante meter; het is een openbare ruimte om te ontspannen en te genieten van de natuur.

Er zijn ook aantrekkelijke beelden, fonteinen en keramische ornamenten tussen de bomen, struiken, struiken, heggen en bloemen van grote schoonheid en de tuinen worden beschouwd als een van de beste in de stad Valencia. Er is zelfs een Bonsai-tentoonstellingstuin die uniek is in Europa. De heggen zijn gesneden in decoratieve figuren en borders.

Het herenhuis is in de Franse academische rococostijl, past perfect bij de tuinen en is ook ontworpen door Sebastián Monleón Estellés. De begane grond is gebouwd in de vorm van een Grieks kruis en in het bovenste gedeelte is er een lantaarn die de koepel verlicht. Het interieur is versierd met allegorische figuren; de leeuwen van witte Colmenar-steen die de toegang tot de tuinen sieren, werden door José Bellver gebeeldhouwd voor de trappen naar de ingang van het Spaanse parlement in Madrid, maar werden niet gebruikt omdat ze te klein waren.