Botanische Tuin

De Botanische Tuin van de Universiteit van Valencia is ontstaan ​​uit de boomgaard die werd gebruikt voor het onderwijzen van botanische studies en die werd aangelegd in de 16e eeuw, hoewel de oorspronkelijke locatie onbekend is. In de 18e eeuw werd met The Age of Enlightenment en de steun van een aantal openbare organisaties een nieuwe tuin aangelegd, ontworpen voor wetenschappelijke doeleinden, de Tramoveres-boomgaard.

Het werk begon echter pas in 1803 onder leiding van de rector Vicent Blasco. Het bloeide tussen 1829 en 1863 toen het werd geleid door de professor in de plantkunde, Félix Pizcueta, die de collecties ontwikkelde en exotische planten toevoegde in geacclimatiseerde kassen. Kort daarna werd de tuin uitgebreid naar de Paseo de la Pechina, met de nieuwe Balsa-kas en aan het einde van de 19e eeuw werd door Arturo Mélida een grote tuinschaduw gebouwd.

Tegenwoordig beschikken de tuinen over een belangrijke verzameling van zo'n drieduizend soorten bomen en planten van over de hele wereld, met name de verzameling palmbomen, tropische struiken, cactussen en woestijnflora. Sinds 1987 hebben de tuinen opnieuw een onderzoeks- en onderwijsfunctie, behorend tot de universitaire pastorie die in het jaar 2000 verschillende verbeteringen heeft doorgevoerd.